داشتم با خودم فکر میکردم که اگر انسانی بخاطر من، سختی بکشه؛ من چه احساسی پیدا میکنم؟ یا اینکه اگر همین انسان بعداً یک خطایی ازش سر بزنه؛ آیا اینطور نیست که من به راحتی اون رو میبخشم؟
.
حالا اگر یک عده دسته جمعی خودشون رو به خاطر من به زحمت بندازن، چی؟!
.
احساس میکنم الان که در وضعیت اقتصادی نابسامانی قرار گرفتیم، نوع نگاه ما به قضیه، میتونه خیلی چیزها رو عوض کنه...
.
===============================
.
.
اگر باور داشته باشیم که تمام این مشکلات بخاطر یک چیزه و آن هم «دفاع از اسلام» هست، به عبارتی بهتر به خاطر «خدا» هست؛ چقدر تحمل این مشکلات راحت خواهد شد...
فکر نکنم دیگه کسی باشه که فکر کنه دشمنی دشمن خدا با ما، بخاطر «انرژی هسته ای»، «موشک» و... است...
.
به گمانم دیگه همه بدونن که مشکل آنها با «عزتِ» ماست، که ناشی از ایمان ما به دینمون، یعنی اسلام هست...
.
دشمن در این چند سال تجربه های خیلی سختی رو داشته...
.
قطعاً این شکست های پی در پیِ-شون رو تحلیل کردن...
.
قطعاً فهمیدن که قدرت و قوّت ما، از خودمون نیست، بلکه از خداست... از ایمان ما به خداست...
.
ای کاش ما هم این باور رو در خودمون ایجاد کنیم؛ که سختی هایی که ما داریم میکشیم، تاوانِ در پیش گرفتن مسیری الهی است که همان اعتلای کلمه ی لا اله الا الله در زمین است...
.
نه اینکه فقط یک نفر، چنین نگاهی داشته باشه، نه...
.
بلکه این نوع نگاه در یک جامعه بوجود بیاد؛ یک "جامعه"، خودشان را وقف خدا کنند. یک "جامعه"، خودشان را فدای خدا کنند. یک "جامعه"، پا به پای همدیگر رو به سوی خدا در حرکت باشند. زیبایی چنین منظره ای توصیف ناپذیر است...
.
«وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَانًا وَتَسْلِیمًا»
.
ما با نیت الهی این راه را در پیش گرفتیم... و در این راه از خودمان استقامت نشان دادیم و خواهیم داد...
.
آنقدر در این راه صبر میکنیم، و آنقدر تلاش خواهیم کرد تا شایستگی خودمان را در پیشگاه قدسی الهی (تعالی شأنه) و محضر صاحبِمان آقا امام زمان (روحی و ارواح من سواه له الفداء) به اثبات برسانیم.
.
اللهم عجل لولیک الفرج
.
صلوات...
دختـرِ بی بی
