روحی بزرگ در منزلی محقّر !!

بسم الله الرحمن الرحیم

    روحی بزرگ در منزلی محقّر

    استاد آیت الله مصباح یزدی دامت برکاته می فرمایند:

    خانه ای که علامه [طباطبایی] در آن زندگی می کرد خانه ی کوچک محقّری بود، خانه ای که حتی مرحوم علّامه نمی توانست دوستانش را در آن جا پذیرایی کند چون از نظر امکانات بسیار محدود بود.

     اوائل آشنایی با استاد از رفتارش خیلی تعجب کردم. گاهی مجبور می شدم به خاطر جواب گرفتن برای سوالی که برایم پیش می آمده، خدمت استاد در منزلشان شرفیاب شدم. ایشان در حالی که به جلوی در منزل آمد، دو دست خود را بر دو طرف در گذاشته، سرشان را بیرون می آوردند و به سوال من گوش می دادند و پاسخ می گفتند. گاه این سوال برایم مطرح می شد که چرا استاد از من نمی خواهند که به داخل منزل بروم. بعدها که آشنایی من با ایشان بیشتر شد، و گاهی اتفاق می افتاد که می توانستم به داخل منزلشان بروم متوجه موضوع شدم، خود ایشان می فرمود:

    «اگر من کار کنم و روزی سه تومان (سی ریال) مزد بگیرم برای من گواراتر است از این که به خانة کسی بروم و اظهار حاجتی کنم و وابستگی به بیتی یا شخصیتی پیدا کنم».

    مدت ها زندگی استاد از حق التألیف کتاب ها اداره می شد. سالها مبالغ هنگفتی مقروض بودند و نزدیکان ایشان حتی دامادشان مرحوم قدّوسی رضوان الله علیه از این موضوع اطلاع نداشت.

                              سیری در سیره ی علمی و عملی علامه طباطبایی، ص 179

                         به نقل از یادنامه اول علامه طباطبایی، ص 189 و 199

انحصار یاران حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه در 313 نفر !!!

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

    سوال: آیا انحصار یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به 313 نفر، یک نوع تبعیض نیست؟ چرا 313 نفر؟

    باید توجه داشت که یاران حضرت، منحصر در 313 نفر نیست، زیرا حضرت، دارای سه گروه یار است که گروه اول آنان؛ 313 نفرند. اینان، فرماندهان و بزرگان لشکر حضرت محسوب می شوند و موالیان اویند. طبیعی است هر لشکر، تعدادی محدود فرمانده دارد و بقیه، تحت نظر اینان در لشکر حضرت به سر می برند و حاکم را یاری می کنند. پس این نوع انحصار، تبعیض نیست، با توجه به اینکه یاران گروه دوم را لشکر ده هزار نفری و یاران گروه سوم را عموم مومنان تشکیل می دهند.

    گفتنی است که دلیل خاصی در این که چرا یاران گروه اول 313 نفر هستند وارد نشده است. شاید بتوان گفت: اینکه تعداد یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف همچون یاران پیامبر اکرم صل الله علیه و آله در جنگ بدر 313 نفر است برای آن است که یاد و خاطره جنگ بدر زنده شود. جنگی که مسلمانان عده کمی بودند با تجهیزات نامناسب، و فقط تکیه بر خدا داشته و با ایمان وارد معرکه جنگ شدند. هدف حفظ اسلام و دین بود. امدادهای خاص و ویژه الهی نازل شد، چنانچه در ابتدای سوره انفال (آیات 14-7) به آن اشاره شده است. جنگی که همه گروههای مسلمان آن زمان، در آن حضور داشتند. افراد سپاه از همه اقشار و سنین مختلف تشکیل شده بود و پیروزی قاطع مسلمانان در آن رقم خورد. بسیاری از سران مشرک و کافر سپاه مکه کشته شدند، پیروزی در این جنگ سرآغاز بسیار زیبایی برای شروع حرکت اسلام بود.

نباید آن ها را معطّل کنیم، شما معطل شوید از ولایت و ارادتتان کاسته نمی شود!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

آیت الله بهاء الدینی رحمهُ  الله علیه:

علامه امینی (ره) برای تصنیف کتاب الغدیر به کتابی نیاز داشت، هر چه گشت پیدا نکرد. متوسل به حضرت امیر علیه السلام شد. روزی در حرم به حالت توسل حضور داشت که دید عربی آمد و رو کرد به ضریح حضرت و جسارت آمیز اظهار کرد: «اگر مردی کار مرا انجام بده». رفت و هفته دیگر که باز علامه در حرم بود آمد و رو کرد به ضریح حضرت و گفت: «بله، مَردی. کار ما انجام شد». علامه امینی (ره) خیلی ناراحت می شود که ما در خدمت شما هستیم چند وقت است مراجعه می کنیم اعتنایی نمی شود. شب در عالم رؤیا حضرت را زیارت می کند، آقا می فرماید: «آخر آن ها بدوی و بیابانی هستند. زیاد نباید آن ها را معطل کنیم، باید با آن ها مطابق طفولیتشان عمل کرد ولی شماها آشنایی با ما دارید معطّل هم بشوید از ولایت و ارادت شما کاسته نمی شود.» روز دیگر پیرزن همسایه می آید خدمت علامه و دستمال بسته ای که اوراقی از کتاب در اوست می دهد و می گوید: «خانه تکانی می کردیم. این کتاب بود، گفتم شاید به درد شما بخورد.» وقتی علامه نگاه می کند می بیند همان کتابی است که مدت ها دنبال او می گشته است.

                                                                                                     سیری در آفاق، ص 245

بدون تزکیه درک کلام خدا و پیامبر و ائمه علیهم السلام ممکن نیست

بسم الله الرحمن الرحیم

    آیت الله بهاء الدینی رحمة الله علیه:

اگر می خواهید موفق به درک و فهم کلمات انبیا، کلمات خدا، کلمات نهج البلاغه، کلمات صحیفه سجادیه شوید، باید مزکّی شوید. اگر مزکّی شدید درک می کنید. آنچه را متکلم اراده کرده است، معلوم نیست بفهمید، لکن مصادیق مفاهیم به اختلاف نفوس مختلف است. قرآن می گوید: «لا یمسّهُ إلّا المطهّرون». کتاب عزیز را غیر از انسان مطهر نمی تواند بفهمد. فهم حکیمانه میگوید: مراد از مطهر، مطهر از پلیدیهاست، مطهر از رذائل نفسانی و مطهر از شرک است. تا زمانی که انسان از این رذائل طهارت پیدا نکند و پاک نمی شود، با کتاب خدا آشنا نمی شود، درک فقهی می گوید: «لا یمسّهُ إلّا المطهّرون» یعنی تماس بدنی و اعضا و جوارح؛ یعنی بی وضو نمی توان دست به قرآن بزنی، این هم درست است. این هم مطهر است. طهارت از ارجاس تطهیر است.

                                                                                                            سیری در آفاق، ص 239

لجنزار

بسم الله الرحمن الرحیم

     رسم است که هر چه آدمی دفتر عمرش را ورق زند، ریشه اش در این دنیای دنیّ مستحکم تر می شود و به آن بیش از پیش تعلق خاطر می یابد. علاقه اش به دنیا افزایش یافته، خود را در این لجنزار گرفتار می یابد.

    فرزندان آدم (ع) در رویارویی با این وضع، واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهند:

    عده ای بدون توجه به غایت زندگی و آنچه در پیش دارند و بدون تنبّه به این لجنزار، در آن فرورفته و دنیا و آخرت خود را تباه می کنند.

    عده ای دیگر متوجه این مصیبت می شوند اما خود را از آن رها نمی کنند. حب دنیا، ضعف ایمان، عدم تهذیب و... همه و همه از عوامل ناتوانی این دسته است. آیندة این ها نامعلوم است، اگر به خود آمدند به رستگاری می رسند اما اگر به خود نیایند...

    اما عده ای، این نهال نحس را از ریشه می کَنند و فرصت تبدیل شدن به درختی تنومند را به آن نمی دهند... اینان همان رستگاران اند.

    عده ای هم هستند که از لجنزار می گذرند و باز می گردند و دائماً درحال رفت آمدند... آیندة اینان هم مبهم است...
    به هر حال باید گذشت... باید از این لجنزار خلاص شد...
    به قول مرحوم آیت الله حائری شیرازی (رحِمَهُ الله) «نه لذت این دنیا لذت است و نه رنجش رنج است، هر چه هست آنجاست. لذت حقیقی آنجاست، رنج طاقت فرسا هم آنجاست.» بستگی به ما دارد که کدام را انتخاب می کنیم...

نداریم هیچ گونه توشه راه
به جز لا تقنطوا من رحمة الله