گویند در بعضی مدارس بالا شهری شهریه بعضا به ۲۰ میلیون میرسد.
این  بچه های بالاشهریِ نون و ماست ندیده ی گوگول مگولی و این دردانه  های تر و تازه و تپل مپلی و شاد و شنگول و این ژِندارانِ پدرسلفی بگیر به موجب آنکه صاحب الاموال کثیرِ إن شاء الله حلال هستند از بهترین امکانات تعلیمیه و زبده ترین معلمان تحصیلیه و از گاج و قلم چیِ تنظیمیه  برخوردار میشوند و همین اطفال گرامی؛که البته جانم به قربان بلوغ و نبوغشان باشد از روی استعداد به ارث رسیده ؛در کنکور هم به کسب رتبه های سفلی و مدارج علیا نائل میشوند.
 عاقبتش هم این جوانان برنا و  عزیزان دل بابا که رشد یافته گان نظام آموزشی غرب زده ی ساختِ سروشِ تکنوکرات پرور هستند؛ نزد اجداد معزز خود زانوی تلمذ میزنند و روش های رای جمع کردن و بستن یقه های آخوندی و گذاشتن ریش های پروفسوری  و تلفظ مقام معظم رهبری با ظاء غلیظ و رقیب هراسی و اعتصاب غذا را می آموزند و مناصب دولتی و غیره را به یغما میبرند و مردم ما از چنین بزرگ شده های در ناز و نعمت؛ و از این عزیزان لیبرال مسلک که خدایشان و برنامه شان و زندگیشان همه وقف در نظام سرمایه داریِ سرمایه دار پرورِ مستضعف ساز بوده؛ انتظار رفع فقر و عدالت اقتصادی دارند!
راستی سرگذشت آنانکه نه پدر سلفی بگیر دارند و نه ژن خوب چه میشود؟
آنان را یا نمیگذارند به جایی برسند و یا اگر به جایی برسند نمیگذارند ادامه دهند.آنان یا شهید میشوند و متهم به دریافت پول یا افراطی میشوند و متهم به دیوار کشی!البته إلا ما شذ وندر...

بنده با مدارس خوب  بالا شهری که رسالتشان پول کندن از آن عزیزان و تعلیمات صحیحه باشد مشکلی ندارم.بحث آنجاست که در نظام جمهوری اسلامی آیا چنین مدارس نخبه پروری در جنوب شهر ها هم وجود دارد؟
و همچنین چرا قبولی در کنکور میبایست نیاز به صد جور قلم چی و از این اباطیل که رسالتی جز پول کندن ندارند؛ داشته باشد؟آیا عدالت آموزشی از آرمان های ما نبوده و نیست؟!