بسم الله الرحمن الرحیم
سوال: اگر در زمان امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف امکان گناه وجود دارد پس چرا ظلم و گناه صورت نمی گیرد و یا بسیار اندک است؟
جواب این سوال، به صورت زیبایی در روایاتی که ویژگی های آن زمان را بیان می کنند، وارد شده است. میدانیم که ریشه گناه، غلبه کردن هوای نفس بر عقل و خرد است و اگر انسان تابع عقل باشد و بر عواقب گناه بیندیشد، هرگز گناه نمی کند. در روایات، وارد شده که در آن زمان، عقل انسان ها کامل میشود پس در آن زمان، چون عقول کامل می شود و هوای نفس تابع عقل می گردد، کسی به کسی ظلم نمیکند؛ گر چه امکان ظلم و گناه هست و اختیار باقی است.
باید توجه داشت انسان های دوران ظهور همانند انسان ها در دوران غیبت دارای اختیارند. آنان خود باید نیکی را بخواهند و به آن عمل کنند، تا سزاوار دریافت پاداش الهی شده و به بهشت بروند. انسان مجبور، نه لایق پاداش است و نه مستحق مجازات و کیفر.
اینکه سخن از اجرای عدالت فراگیر است، خود نشانه آن است که ممکن است فردی دچار خطا و انحراف بشود؛ ولی اگر رفتار او منجر به تجاوز به حقوق دیگران شد، به سرعت عدالت درباره او اجرا شده و مجازات می شود.
