گفتم نیمه شعبانه، حیفه چیزی ننویسم... ناسلامتی تولد امام زمانمونه...

امروز حضرت 1185 ساله میشن... الهی 120هزار ساله بشی آقا جان...

میدونم این 1185 سال خیلی سخت بهتون گذشت، از سخت هم سخت تر... این روزها هم سختر از هر زمانی داره به شما می گذره... با این همه بی وفایی و خنجرهایی که از پشت می زنیم... ولی آقاجان چه کنیم؟ بخدا دوست داریم خوب باشیم، بخدا دوست داریم لایق شیم سرباز شما بشیم...

هر وقت تصور می کنم شما میایید، دلم چنان می لرزد که حد و حساب نداره... بخدا آرزومه یه روز بشنوم «مهدی فاطمه آمد...» وه که چه زمانی باشد، آن زمان... بخدا آرزومه یه بار هم که شده، قامت رعنای شما رو ببینم و صدای ملکوتی شما رو بشنوم...

چه زمینی شود آن زمینی که شما در اون حکومت کنی آقا جان...

زمینی که حتی اهل آسمان آرزو کنند که ای کاش زمینی می بودند...

آنقدر که از این زمینی که ماها ساختیم، متنفرم؛ صدها برابر عاشق آن جهانی ام که شما می سازی...

اللهم عجل لولیک الفرج